<เจ็บ>
ชีวิตประจำวันหลังอาหารกลางวัน ผมจะไปดื่มกาแฟที่ร้านใกล้บ้านติดกับร้านขายของฝากเลื่องชื่อเมืองโคราช เป็นร้านใหญ่สวยงาม มีเครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำภายในร้านมีโต๊ะ เก้าอี้ ที่จัดวางไว้หลายรูปแบบให้เลือกนั่งตามใจชอบมีทั้งนั่งคนเดียว นั่งสองสามคน นั่งเป็นหมู่คณะ
ผมชอบไปนั่งที่โต๊ะประจำ ด้านหน้าเป็นตู้ขนม ด้านหลังเป็นตู้โชว์ของเก่า ของที่ระลึก มองดูผู้คนที่มาสั่งกาแฟ มีผู้คนหลากหลายแวะเวียนกันเข้ามาทั้งขาจรและขาประจำทำให้ผมได้พบปะผู้คนมากหน้าหลายตาทั้งคนที่เคยรู้จักมาก่อนและคนที่เพิ่งเคยรู้จัก จากการแนะนำของคนรู้จัก มีเสียงพูดคุยกันเบา ๆ แทบทุกโต๊ะ แต่บางโต๊ะ บางคนก็พูดกันเสียงดังโขมงโฉงเฉงอย่างออกรสออกชาติ
พนักงานในร้านมี 6-7 คน เป็นหญิงล้วน ทุกคนรู้จักผมดี พนักงานรับคำสั่งซื้อและเก็บเงินเป็นหญิงสาวตัวเล็ก ๆ พูดเสียงแหลมสูง ยิ้มเก่ง พูดจาคล่องแคล่ว
กาแฟที่ผมดื่ม ไม่เคยและไม่คิดเปลี่ยนใจ คือ เอสเพรสโซร้อนดับเบิลช็อต เพราะชอบความเข้มข้นของเนื้อกาแฟเพียว ๆ ไม่ใส่เครื่องผสม เครื่องปรุงใด ๆ
บ่ายวันนี้ ผมไปร้านกาแฟเหมือนเช่นเคย มีลูกค้านั่งอยู่เกือบทุกโต๊ะ ผมเอากระเป๋าสะพายวางไว้บนโต๊ะประจำ บอกเป็นนัยว่า จองแล้วนะ แล้วยืนเข้าแถวรอสั่งกาแฟเตรียมบัตรสมาชิกไว้ให้พนักงาน เพื่อสะสมแต้มและเตรียมบัตรเครดิตไว้เพื่อจ่ายเงิน มีลูกค้าก่อนหน้าผม ก็ใช้บัตรเครดิตสแกนหน้าจอกันไปหลายคน เมื่อถึงคิว ผมยื่นบัตรสมาชิกให้กับพนักงาน แล้วพูดว่า<เหมือนเดิม>
พนักงานหญิงสาวตัวเล็ก รับบัตรสมาชิกไปทำรายการ แล้วบอกให้ผมวางบัตรเครดิตลงบนหน้าจอเครื่องสแกน ผมมองดูที่หน้าจอเครื่องสแกน ไม่มีเห็นว่ามีสัญลักษณ์ ไม่เห็นว่ามีข้อความใด ๆ จึงไม่ได้วางบัตรเครดิต
ผมบอกพนักงานหญิงสาวตัวเล็กว่า<ไม่มีสัญญาณหน้าจอนะ>
พนักงานหญิงสาวตัวเล็ก โน้มตัวจากเคาน์เตอร์ด้านในมาดู เห็นว่าไม่มีสัญญาณหน้าจอจริง ๆ จึงพูดขึ้นว่า<อืม ! ของผู้การฯ ไม่ขึ้น> แล้วก็เอาบัตรเครดิตผมไปรูดกับเครื่อง แทนการวางบัตรหน้าจอ ผมรับบัตรเครดิตกลับคืน เก็บไว้ในช่องกระเป๋าสตางค์ไปนั่งรอที่โต๊ะคิดไปเรื่อยเปื่อย
<เจ้าพนักงานสาวตัวเล็กเอ๋ย เจ้าไม่คิดเลยหรือว่า คำพูดของเจ้ามันทิ่มแทงแค่ไหน ? คำพูดของเจ้ามันทำร้ายจิตใจเพียงใด ? พูดออกมาได้ยังไงว่า<ของผู้การฯไม่ขึ้น> มันเจ็บนะ>
เมื่อพนักงานสาวอีกคนเอากาแฟมาส่ง กลิ่นไอกาแฟที่เคยหอมกรุ่น ก็ไม่หอม พอเริ่มจิบกาแฟ กาแฟที่เคยดื่มอย่างมีรสมีชาติ กลับไร้รสชาติ
มันเกิดอะไรขึ้น ? ไม่เข้าใจจริง ๆ !
พล.ต.ต.ไอยศูรย์ สิงหนาท