สังคม “ลมใต้ปีก” ประจำวันศุกร์ที่ 12 กันยายน พุทธศักราช 2568
เหตุการณ์ในประเทศ “เนปาล” เปลี่ยนผ่านผู้บริหารบ้านเมืองหลายชุด ล้วนบริหาร “โกงกินคอร์รัปชั่น” แบบเย้ยฟ้าท้าดิน.. ลูกหลานนักการเมืองใช้ชีวิต “เลิศหรู” ท่ามกลางความ “อดหยากหิวโหยของประชาชน” ทำให้ผู้ชุมนุมประท้วงล้างบาง จุดประกายจากรั้วมหาวิทยาลัย “ลุกฮือรุนแรง !” เดือดบานปลาย รัฐบาลไม่สามารถควบคุมได้ จนถึงวาระหายนะแห่ง “ทะเลเพลิง !” …. 000 ตั้งแต่ “อินโดนีเซีย -บังคลาเทศ” มาถึง “เนปาล” สะท้อนให้เห็นถึงผู้มีอำนาจ จากไปกับการ “ไร้อำนาจ”…คนรุ่นใหม่ยุค “Gen -Z” ทะลักออกมาโค่นล้มล้าง…ปรากฏการณ์เหล่านี้ ปัญหาคล้ายคลึงกับ “กัมพูชา” ที่ต้องจับตาฟางเส้นสุดท้าย “โดมิโน” ตัวใหม่ อีกไม่นาน ! “โมเดล” เนปาล คบเพลิงแห่งการเปลี่ยนแปลง กำลัง “จ่อหัว” จอมเผด็จการ “ฮุนเชน” ที่กดขี่ประชาชน มาค่อนครึ่งศตวรรษ…. 000
หันมามองสถานการณ์บ้านเรา “แก้รัฐธรรนูญ” ยังวุ่นไม่จบ งุนงงสงสัยคำสั่ง “ศาลรัฐธรรมนูญ” รัฐสภามีอำนาจร่างรัฐธรรมนูญได้…แต่ไม่สามารถให้ประชาชน “เลือก สสร.ร่างรัฐธรรมนูญได้ “ คำถามมีว่า “ประชาชนไม่มีส่วนร่วม” หรือยังไง ? ตอนทำประชามติ “ชาวบ้านกุมขมับ” การวินิจฉัยถูกวิจารณ์มากขึ้น… “แปลกแต่จริง!” สสร. 200 คน มาจากการเลือกตั้งของประชาชน.. แต่ไม่มีสิทธิ์เป็น “ผู้แทนประชาชน” ยกร่างรัฐธรรมนูญ.. ทั้ง ๆ ที่ “รัฐธรรมนูญ” เป็นของประชาชน! ..ถึงอย่างไร คำวินิจฉัย ถือเป็นที่สุด ! “จบข่าว “…. 000
เสียงดังฟังชัดจากแม่ทัพภาคที่ 2 “พล.ท.บุญสิน พาดกลาง” การเปิด- ปิดด่าน “ไทย-กัมพูชา” ส่งผลต่อ เศรษฐกิจ “ชาวเขมร” อย่างมาก เพราะ “ทรัพยากรจากไทย” จะไปช่วยสนับสนุน “ความเข้มแข็ง” กลับมาทำร้ายไทยอีก “นํ้ามัน-ปูนซิเมนต์” ทะลักไปเสริมความมั่นคง ให้เขา และ “คนไทย” จะหลั่งไหล เข้าไปเล่นการพนัน ส่งผลเศรษฐกิจรุ่งโรจน์ “คิดให้ดี..คิดให้ดี !”…เสธฯ กุ้ง “ยํ้าหัวตะปู !…. 000 ขณะที่ “อ.ทรงฤทธิ์ โพนเงิน” นักวิชาการผู้เชี่ยวชาญ กลุ่มประเทศลุ่มนํ้าโขง ระบุว่า “BHQ” ซึ่งเป็นอาวุธสุดท้าย ที่ “ฮุนเซน” มีอยู่ใช้เงินปีละ “3 หมื่นล้าน” หล่อเลี้ยง “35,000 คน” พร้อมซื้ออาวุธยุทโธปกรณ์ทันสมัย “เพื่อค้ำบัลลังค์” ตัวเอง และเงินตรงนี้ ก็มาจาก “บ่อนคาสิโน” ดังนั้น “การเปิดด่าน” จึงสำคัญ…. 000
จากนี้ไป “การเมืองไทย” ยังคงดำรงเป็น “สามก๊ก” เหมือนเดิม ระหว่าง “ภูมิใจไทย -ประชาชน และ เพื่อไทย” เลือกตั้งครั้งหน้า ว่ากันว่า “สนามเดือด!” เดิมพันกันด้วย “เลือดและชีวิต” ชนิดแพ้ไม่ได้ทั้งสิ้น ! ต่างฝ่ายต่างงัด “กระสุน” สู้เต็มพิกัด ตามสำนวนที่ว่า “กระแสไม่เปรี้ยง เสบียงไม่แปร้ เกรงจะร่อแร่เสียก่อน”…สมรภูมินี้ ถ้าไม่พร้อมก็จงน้อม “ถอยไป” หลีกทางให้ ระดับเซียน เหยียบหิมะไร้รอย “เขาเล่นกัน” …. 000
