<ปากกับใจ>
<ประชาธิปไตย>
ประชาธิปไตย
<ปาก>กับ<ใจ>
ต้องตรงกัน
<ปาก>ยึดมั่น
แต่<ใจ>คด
หมดศักดิ์ศรี
บ้างแถไถ
<ปาก>กับ<ใจ>
แยกกันซี
ไยต้องมี
การโต้แย้ง
แบ่งข้างกัน
<ปาก>กับ<ใจ>
อยู่ในร่าง
เพียงร่างเดียว
กินนอนเที่ยว
เกี่ยวก้อย
ร้อยรวมนั่น
โปรดจำไว้
<ปาก>กับ<ใจ>
จึงสำคัญ
<ปาก>จำนรรจ์
<ใจ>จำนน
คนดีจริง
ชนมากมาย
ไร้กฎกรอบ
ชอบวนลิ้น
พรรคพวกสิ้น
ประโยชน์ซ้ำ
ทำทุกสิ่ง
<ปาก>ยอมรับ
<ใจ>กลับพาล
หันช่วงชิง
ดุจดั่งลิง
หลอกเจ้า
จะเอาไง
นักการเมือง
เรื่อง<ปาก><ใจ>
เป็นจุดยืน
<ปาก>ชื่นมื่น
<ใจ>ชื่นชม
สมควรใช่
<ปาก>ประชาธิปไตย
<ใจ>เผด็จการ
ปั่นสภาไทย
จงสูญไป
ไอ้พวกสวะ
ขยะการเมือง.
พล.ต.ต.ไอยศูรย์ สิงหนาท
