เพลง จากเจ้าพระยาถึงฝั่งโขง
ผมกำลังรอเรือข้ามฟากอยู่ที่ท่าพระจันทร์เมื่อยามโพล้เพล้ เพื่อจะไปฝั่งธน ฯ
ฉับพลันในอารมณ์ ผมนึกถึง “เพลงจากเจ้าพระยาถึงฝั่งโขง” บทประพันธ์ของหนุ่มเมืองตรัง สนธิกาญจน์ กาญจนาสน์
เพลงนี้โด่งดังมาก น้ำเสียงของ ธานินทร์ อินทรเทพ เนียนลึกเข้าไปบาดใจแฟนเพลงที่กำลังมีความรัก เนื้อเพลงเป็นภาษากวี “ฝากใจไว้กับดาว”
เนื้อหาในเพลงไม่ได้บ่งบอกถึงรักที่ไม่สมหวัง แต่ชีวิตจริง ความรักของพี่สนธิกาญจน์ฯ น่าสงสารนักกลอนคนนี้
ผมยังจำภาพได้ติดตา พี่สนธิฯ แวะไปหาทอนส์79 (สุนทร ช่วยตระกูล) การ์ตูนนิสต์การเมือง ลายเส้นไทยแห่งหนังสือพิมพ์ดาวสยาม สองคนเดินออกจากดาวสยาม ถนนราชดำเนินผ่าน สมท ห้องอาหารสมาคมทนายความ ผ่าน น.ส.พ.สยามรัฐ ผ่านสีดาไนท์คลับ แล้วก็ถึงโรงแรมโรลเยล (รัตน์โกสินทร์) คือจุดหมายที่จะมานั่งจิบกาแฟพบปะคุยกันบ่อยๆ
คอฟฟี่ช้อบที่นี่เป็นแหล่งรวมของนักหนังสือพิมพ์ นักเขียน ทนายความ นักการเมือง นักกลอน จิตกร
ที่โรลเย็ล ผมได้มีโอกาสพบกับผู้อาวุโสมีชื่อเสียงในวงสังคมมากมาย ผมเคยร้องเพลงที่โลลิต้า เมื่อปี 2512 และมาร้องที่สีดาไนท์คลับ ฝั่งตรงข้ามกับกรมประชาสัมพันธ์ ผมอยู่ถนนสายนี้มานานร่วมสิบปี
ผมเคยพบกับ พลโทประยูร ภมรมนตรี สวมเสื้อนอก ใส่แว่นสายตาหนาเตอะมานั่งประจำ เคยคุยกับ สมัคร สุนทรเวช นามปากกานายหมอดี มานั่งเขียนบทความส่งสยามรัฐ ได้พบจำรัส ดวงธิสาน นามปากกาประสก (คอลัมน์ข้างวัด สยามรัฐ) สุชาติ เสียงสืบชาติ ทำนอง ประชารักษ์ ปรีชา สามัคคีธรรม เวทย์ บูรณะกิจ (ผู้อาวุโสไทยรัฐ) ภิญโญ ศรีจำลอง เรวัติ สนธิขันธ์ (มอญฟรี หมู่โฮม) ธรรณพ ธนะเรือง (รีเฟ็ลต์) ไทยรัฐ ณาน บ้านแซ่ มะดัน ไพบูลย์ สุขสุเมธ (แก้วสีหมากสุก) ยอดรัก เสาวคนธ์ เสกสรร สิทธาคม
เพลง “จากเจ้าพระยาถึงฝั่งโขง” เป็นอนุทินรักเศร้าของพี่สนธิกาญจน์ฯ ไปพบรักกับสาวชาวลาว เขียนจดหมายรักโต้ตอบกันอย่างหวานซึ้งมานานเป็นแรมปี
พี่สนธิฯ ตื่นเต้นดีใจมาก หมายมั่นที่จะได้พบกับสาวคนรักข้ามโขงมาหาถึงกรุงเทพฯ
ความรักของนักกลอนเหมือนอยู่ในห้วงวิมานสวรรค์
วันนั้นหนุ่มเมืองตรังแต่งตัวหล่อผูกเน็คไท ดูทะมัดทะแมงไปหาสาวแถวหอพักบางกระบือ สี่ย่าน คนที่หอบอกว่า เมื่อเช้ามีผู้ชายขับรถมารับออกไปแล้ว
พี่สนธิฯ ซึมเศร้ามาก เขียนบทกลอนใส่กระดาษแผ่นเล็กเสียบไว้ที่ประตูหัอง เขียนว่า
“หากมีรักใหม่อย่าให้รู้
ถ้าอยู่กับใตรอย่าให้เห็น ให้ฉันเถอะขอร้องสองประเด็น
แล้วจะเป็นผู้แพ้ อย่างแท้จริง “
ความอาลัยรักยังรมใจ คร่ำครวญอยู่ในใจ จึงได้เขียนเพลง
“จากเจ้าพระยาถึงฝั่งโขง” อันสละสลวยไว้เป็นอนุสาวรีย์แห่งรัก
ทำนองโดยเนรัญชรา เนื้ออเพลงโดยย่อ ว่า
“แม้อยู่ห่างต่างถิ่นแผ่นดินไหน
ถ้าวันใดคิดถึงถิ่นแผ่นดินสยาม
จงมองดาวพราวพล้อยลอยฟ้างาม
รู้ทุกอย่างฝากใจไว้กับดาว”
ประโยคสุดท้าย..
เหมือนเสียงไห้เจ้าพระยาที่อาวรณ์
โธ่! พี่สนธิกาญจน์ กาญจนาสน์ เหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เมื่อวันที่เดินทางไปกับศิลปินแห่งชาติ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ขากลับจากโคราช นั่งรถทัวร์มาด้วยกัน พี่สนธิฯ ขอนั่งสลับที่ พี่สนธิฯ ขอนั่งริมหน้าต่างเพื่อจะได้เอนหลับ
อุบัติเหตุก็เกิดขึ้น รุถชนกัน พี่สนธิฯ ถึงแก่ชีวิตคาที่
ด้วยรักและอาลัยยิ่ง ขอให้พี่ สนธิกาญจน์ กาญจนาสน์ จงสู่ภพภูมิสูงยิ่งขึ้นไป
ยงยุทธ พงศ์เสาวภาคย์
14 กันยายน 63
Cr. แม่ไม้เพลงไทย Original
