22 กรกฎาคม 2568 ทนายไพศาล ได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก Paisal Puechmongkol ใจความว่า…
เมื่อครั้งพันเอกประจักษ์ สว่างจิตต์ นายทหาร จปร. 7 เป็นผู้บัญชาการทหารที่ตาพระยา
เขมรจัดระดมพลชุมนุม ในบริเวณใกล้เคียง
พันเอกประจักษ์มีกำลังทหารยานเกราะ 1 กองพัน ถามพลโทพิรัช เพื่อนรักว่า เอาอย่างไรดี พี่หมึกบอกว่า เขมรชุมนุมพลจะตีมึง ซัดมันก่อนเลย
พันเอกประจักษ์บอกว่ากูมีกองพันเดียว จะถามเพื่อนก่อนว่าแล้วก็ถามเพื่อน จปร. 7 ที่คุมกองพล 9 เพื่อนบอกว่ามึงลุยเลยกูเอาด้วย ถามเพื่อนที่อยู่หน่วยสงครามพิเศษเพื่อนบอกว่ามึงลุยเลยกูตามไป
จึงถามลุงจิ๋วว่าเอาไงพี่
ลุงจิ๋วบอกว่า จะถามทำไมซัดมันก่อนสิน้อง แล้วมาให้ผู้ใหญ่โวยซะหน่อย ก็ดีเอง พันเอกประจักษ์สั่งลุยกองทัพเขมรแตกกระเจิง และประกาศจะบุก ถึงพนมเปญ ทำเอาฮวยเซ็งและผู้นำเขมรพล่านกันทั้งประเทศ
พลเอกทวนทอง สุวรรณทัต สั่งให้ถอนกำลัง และโวยวายเล็กน้อยเรื่องก็จบไป เขมรก็ยำเกรงนายทหาร จปร. 7 มาตั้งแต่บัดนั้นจนบัดนี้
มาถึงวันนี้ เขมรขู่ไทย วันละ 3 เวลา ยั่วยุไทย ทุกชั่วโมง ในขณะที่ไทยทุกวัย ทะเลาะกันเองด่ากันเอง น่าอนาถใจยิ่งนัก
สภาพเช่นนี้แหละที่โลกนิติเขาว่า ฝูงราชสีห์ที่มีหมานำ รบเอาชนะฝูงหมาที่ราชสีห์นำไม่ได้
ภาพจาก : THE PUBLISHER
